Tradities bij trouwen: het aanzoek

Een bruiloft en alles daaromheen zit bomvol tradities. Van het aanzoek tot de huwelijksnacht, van oudsher zit er veel betekenis verborgen in de vele onderdelen die bij een bruiloft komen kijken. Zo veel zelfs, dat ik er per onderdeel apart een blog aan zal wijden. En we trappen deze reeks af bij het begin, met het aanzoek!

Bij het aanzoek denk je waarschijnlijk al snel aan een man, die op zijn knieën gaat voor zijn vriendin. Om vervolgens een klein doosje te voorschijn te halen en haar die o zo belangrijke vraag te stellen: “Wil je met me trouwen?”

Maar voordat die belangrijke vraag wordt gesteld, gaat de beste man, volgens de traditie, op bezoek bij de vader van de bruid. Aan hem stelt hij een wellicht nog wel belangrijkere vraag. Hij vraagt de vader namelijk toestemming om met zijn dochter te trouwen. In vroegere tijden was dit voor de vader het moment om na te gaan of de man in kwestie een goede partij was voor zijn dochter en werden er ook ‘huwelijkse voorwaarden’ besproken. Tegenwoordig wordt deze traditie veelal in ere gehouden uit respect voor de vader, die zijn hele leven voor zijn dochter heeft gezorgd en haar heeft beschermd. Deze taken zullen nu worden overgenomen.

Met de toestemming van de vader van de bruid op zak, kan de beste man op zoek naar een verlovingsring. De traditie van de verlovingsring stamt uit 1477. In dit jaar vroeg aartshertog Maximiliaan van Oostenrijk zijn grote liefde ten huwelijk met een ring met daarin een diamant. In navolging van dit beroemde liefdespaar gingen steeds meer mannen hun vrouw ten huwelijk vragen met een verlovingsring. In deze tijd was de verlovingsring veel prachtiger, grootser en duurder dan de trouwring. De trouwring was toen een gladde dunne ring, die bij het huwelijk voor de verlovingsring werd geschoven. Het geven van een verlovingsring is daardoor lange tijd voorbehouden geweest aan de rijkere klassen. Tegenwoordig geeft meer dan 90% van hun geliefden een verlovingsring, maar krijgt de man alleen een ring tijdens de bruiloft.

De verlovingsring wordt aan de ringvinger van de linkerhand geschoven. Links zit namelijk het hart en door de ring dichtbij het hart te dragen, staat het symbool voor oneindige liefde en eeuwige verbinding.

Nu hij zowel de toestemming van de vader als de verlovingsring op zak heeft, kan de man op zijn knieën gaan. De uitdrukking luidt althans zo, want eigenlijk gaat de man maar op één knie zitten en haalt dan de verlovingsring te voorschijn. Tegenwoordig wordt dan vaak direct volmondig ja gezegd op de vraag ‘wil je met me trouwen?’ Vroeger was dat wel anders. Toen was het namelijk de bedoeling dat de vrouw even moest nadenken over deze vraag en daar ook met de familie zich over moest beraden.

Nog een historisch weetje: vroeger mocht alleen de man de vrouw ten huwelijk vragen, en niet andersom. Slechts op één dag in de vier jaar, namelijk 29 februari, schrikkeldag, mocht het ook andersom. Tegenwoordig maakt dit dus echt niet meer uit. Ook vrouwen kunnen de vraag stellen, en niet alleen aan een man, maar ook aan een vrouw en ook mannen mogen hun liefde uiten voor een andere man. Vroeger was het huwelijk tussen mensen van gelijk geslacht niet toegestaan, dus wanneer we kijken naar tradities gaat het over man en vrouw. Maar laat je hier zeker niet door afschrikken! Vind je het leuk om een traditie te eren en wil je je geliefde van hetzelfde geslacht ten huwelijk vragen? Doe dat dan vooral!

Kun je, na het lezen van deze blog, niet wachten om jouw geliefde ten huwelijk te vragen? Maar weet je niet goed hoe je dit moet aanpakken? Of wil je dit op een bijzondere en originele manier doen? Neem dan zeker even contact met mij op! Als wedding- en eventplanner kan ik namelijk ook zeker helpen bij het bedenken van het perfecte aanzoek!

Een bruiloft en alles daaromheen zit bomvol tradities. Van het aanzoek tot de huwelijksnacht, van oudsher zit er veel betekenis verborgen in de vele onderdelen die bij een bruiloft komen kijken. Zo veel zelfs, dat ik er per onderdeel apart een blog aan zal wijden. En we trappen deze reeks af bij het begin, met het aanzoek!

Bij het aanzoek denk je waarschijnlijk al snel aan een man, die op zijn knieën gaat voor zijn vriendin. Om vervolgens een klein doosje te voorschijn te halen en haar die o zo belangrijke vraag te stellen: “Wil je met me trouwen?”

Maar voordat die belangrijke vraag wordt gesteld, gaat de beste man, volgens de traditie, op bezoek bij de vader van de bruid. Aan hem stelt hij een wellicht nog wel belangrijkere vraag. Hij vraagt de vader namelijk toestemming om met zijn dochter te trouwen. In vroegere tijden was dit voor de vader het moment om na te gaan of de man in kwestie een goede partij was voor zijn dochter en werden er ook ‘huwelijkse voorwaarden’ besproken. Tegenwoordig wordt deze traditie veelal in ere gehouden uit respect voor de vader, die zijn hele leven voor zijn dochter heeft gezorgd en haar heeft beschermd. Deze taken zullen nu worden overgenomen.

Met de toestemming van de vader van de bruid op zak, kan de beste man op zoek naar een verlovingsring. De traditie van de verlovingsring stamt uit 1477. In dit jaar vroeg aartshertog Maximiliaan van Oostenrijk zijn grote liefde ten huwelijk met een ring met daarin een diamant. In navolging van dit beroemde liefdespaar gingen steeds meer mannen hun vrouw ten huwelijk vragen met een verlovingsring. In deze tijd was de verlovingsring veel prachtiger, grootser en duurder dan de trouwring. De trouwring was toen een gladde dunne ring, die bij het huwelijk voor de verlovingsring werd geschoven. Het geven van een verlovingsring is daardoor lange tijd voorbehouden geweest aan de rijkere klassen. Tegenwoordig geeft meer dan 90% van hun geliefden een verlovingsring, maar krijgt de man alleen een ring tijdens de bruiloft.

De verlovingsring wordt aan de ringvinger van de linkerhand geschoven. Links zit namelijk het hart en door de ring dichtbij het hart te dragen, staat het symbool voor oneindige liefde en eeuwige verbinding.

Nu hij zowel de toestemming van de vader als de verlovingsring op zak heeft, kan de man op zijn knieën gaan. De uitdrukking luidt althans zo, want eigenlijk gaat de man maar op één knie zitten en haalt dan de verlovingsring te voorschijn. Tegenwoordig wordt dan vaak direct volmondig ja gezegd op de vraag ‘wil je met me trouwen?’ Vroeger was dat wel anders. Toen was het namelijk de bedoeling dat de vrouw even moest nadenken over deze vraag en daar ook met de familie zich over moest beraden.

Nog een historisch weetje: vroeger mocht alleen de man de vrouw ten huwelijk vragen, en niet andersom. Slechts op één dag in de vier jaar, namelijk 29 februari, schrikkeldag, mocht het ook andersom. Tegenwoordig maakt dit dus echt niet meer uit. Ook vrouwen kunnen de vraag stellen, en niet alleen aan een man, maar ook aan een vrouw en ook mannen mogen hun liefde uiten voor een andere man. Vroeger was het huwelijk tussen mensen van gelijk geslacht niet toegestaan, dus wanneer we kijken naar tradities gaat het over man en vrouw. Maar laat je hier zeker niet door afschrikken! Vind je het leuk om een traditie te eren en wil je je geliefde van hetzelfde geslacht ten huwelijk vragen? Doe dat dan vooral!

Kun je, na het lezen van deze blog, niet wachten om jouw geliefde ten huwelijk te vragen? Maar weet je niet goed hoe je dit moet aanpakken? Of wil je dit op een bijzondere en originele manier doen? Neem dan zeker even contact met mij op! Als wedding- en eventplanner kan ik namelijk ook zeker helpen bij het bedenken van het perfecte aanzoek!