Een bruiloft en alles daaromheen zit bomvol tradities. Van het aanzoek tot de huwelijksnacht, van oudsher zit er veel betekenis verborgen in de vele onderdelen die bij een bruiloft komen kijken. Zo veel zelfs, dat ik er per onderdeel apart een blog aan zal wijden. In deze blog ga ik in op de traditie van het aannemen van de achternaam van je aanstaande!
Traditie: aannemen van de achternaam van de man
Een traditie zul je misschien denken? Is dit niet meer een gegeven of iets wettelijks bepaalds? Nee! Het is echt een traditie! En eentje die zodanig is ingebakken in onze westerse wereld dat het eigenlijk als een heel normaal iets wordt beschouwd dat de vrouw bij het huwelijk de achternaam van de man aanneemt. Als ik zelf kijk naar de generatie van mijn ouders en grootouders, dan lijkt dit ook nooit echt een discussiepunt te zijn geweest, maar werd het ‘automatisch’ gedaan.
Wat zijn de mogelijkheden als je gaat trouwen?
Hoewel het aannemen van de achternaam van de man dus heel lang als vanzelfsprekend werd beschouwd, is dit niet de enige mogelijkheid. Als je gaat trouwen, of een geregistreerd partnerschap aangaat, mag je de achternaam van je partner gebruiken. Dat betekent dus ook dat jouw partner jóuw achternaam mag gaan gebruiken. Eigenlijk zijn er vier opties mogelijk:
je kunt de achternaam van je partner aannemen;
je partner kan jouw achternaam aannemen;
je kunt de achternaam van je partner vóór jouw achternaam zetten;
je kunt de achternaam van je partner achter jouw achternaam zetten.
Welke keuze je ook maakt, je behoudt altijd je eigen achternaam. Het gaat om het gebruik maken van een andere achternaam, maar een officiële verandering is het dus niet. In je paspoort en rijbewijs zal ook altijd je eigen naam blijven staan. Je kunt wel vragen of de achternaam van je partner er op vermeld wordt, dan komt dat er bij te staan.
Ik ben benieuwd! Zou jij deze traditie in ere houden als je gaat trouwen? Of kies je voor een van de andere opties? Laat het me zeker weten!
Een bruiloft en alles daaromheen zit bomvol tradities. Van het aanzoek tot de huwelijksnacht, van oudsher zit er veel betekenis verborgen in de vele onderdelen die bij een bruiloft komen kijken. Zo veel zelfs, dat ik er per onderdeel apart een blog aan zal wijden. In deze blog ga ik in op de traditie van het aannemen van de achternaam van je aanstaande!
Traditie: aannemen van de achternaam van de man
Een traditie zul je misschien denken? Is dit niet meer een gegeven of iets wettelijks bepaalds? Nee! Het is echt een traditie! En eentje die zodanig is ingebakken in onze westerse wereld dat het eigenlijk als een heel normaal iets wordt beschouwd dat de vrouw bij het huwelijk de achternaam van de man aanneemt. Als ik zelf kijk naar de generatie van mijn ouders en grootouders, dan lijkt dit ook nooit echt een discussiepunt te zijn geweest, maar werd het ‘automatisch’ gedaan.
Wat zijn de mogelijkheden als je gaat trouwen?
Hoewel het aannemen van de achternaam van de man dus heel lang als vanzelfsprekend werd beschouwd, is dit niet de enige mogelijkheid. Als je gaat trouwen, of een geregistreerd partnerschap aangaat, mag je de achternaam van je partner gebruiken. Dat betekent dus ook dat jouw partner jóuw achternaam mag gaan gebruiken. Eigenlijk zijn er vier opties mogelijk:
je kunt de achternaam van je partner aannemen;
je partner kan jouw achternaam aannemen;
je kunt de achternaam van je partner vóór jouw achternaam zetten;
je kunt de achternaam van je partner achter jouw achternaam zetten.
Welke keuze je ook maakt, je behoudt altijd je eigen achternaam. Het gaat om het gebruik maken van een andere achternaam, maar een officiële verandering is het dus niet. In je paspoort en rijbewijs zal ook altijd je eigen naam blijven staan. Je kunt wel vragen of de achternaam van je partner er op vermeld wordt, dan komt dat er bij te staan.
Ik ben benieuwd! Zou jij deze traditie in ere houden als je gaat trouwen? Of kies je voor een van de andere opties? Laat het me zeker weten!
